Είναι μικρό δένδρο με κόμη στρογγυλωπή, φλοιό σταχτωπό και γυαλιστερό, με πλευρικούς ανοιχτογκριζωπούς οφθαλμούς καλυπτόμενους από 2 λέπια και επικόρυφο μεγαλύτερο, στρογγυλό, καλυ-πτόμενο από 4 λέπια.
Είναι φιλόφωτο ολιγαρκές και προσαρμοστικό είδος που αναπτύσεται και σε άγονα και βραχώδη εδάφη στους θαμνότοπους και στα δάση όλης της Ελλάδας.
Φύλλα έμισχα σταυρωτά αντίθετα, σύνθετα, πτερωτά, περριτόληκτα με (5-9) φυλ-λάρια έμμισχα, ωοειδή μέχρι λογχοειδή, οξυκόρυφα με παρυφές ακανόνιστα πριονωτές και με χρώμα αρχικά κοκκινωπό αργότερα ανοιχτοπράσινο και το φθινόπωρο καστανοκκόκινο.
Τα άνθη του είναι διγενή με κάλυκα και στεφάνη σε πλούσιες λευκές, εύοσμες φόβες και σχηματίζονται μαζί με την εμφάνιση των φύλλων.
Ο καρπός είναι μικρό κάρυο με μακρόστενο μεμβρανώδες πτερύγιο και γλωσσοειδείς κοτυληδόνες.
Το ξύλο των ειδών του Φράξου είναι σκληρό βαρύ και ελαστικό που χρησιποποιείται για έπιπλα, αθλητικά είδη, παρκέ κ.ά.