Φωτόφιλο είδος, δεν αντέχει στους όψιμους παγετούς και στην ξηρασία. 'Εχει κόμη στενή μέχρι κωνικόμορφη, φλοιό πράσινο γυαλιστερό και ριζικό σύστημα πασσαλώδες ή καρδιόριζο.
Είναι δένδρο που βρίσκουμε σε παραποτάμια και ελώδη εδάφη σε όλη την Ελλάδα.
Τα φύλλα είναι κατ' εναλλαγή, αντίστροφα ωοειδή με κορυφή αμβλεία, βάση συνήθως σφηνοειδή, γυμνά με αδρή και διπλή οδόντωση.
Τα άνθη είναι μακρυπόδισκος ίουλος και τα αρσενικά εμφανίζονται από το Φθινόπωρο.
Ο καρπός είναι μικρός κωνίσκος, πράσινος και κολλώδης αρχικά και καστανωπός και ξυλώδης όταν ωριμάζει. Τα σπέρματα είναι κάρυα, επίπεδα κυκλικά ή πενταγωνικά με πράσινες κυκλικές και έμμισχες κοτυληδόνες.
Το ξύλο του είναι χωρίς έγχρωμο εγκάρδιο, λευκωπό, μετά όμως την υλοτομία γίνεται ερυθρό. Είναι ευκατέργαστο και χρησιμοποιείται στην επιπλοποιϊα, αντικαθιστώντας με βαφή πολύτιμα είδη.
Φωτόφιλο είδος, δεν αντέχει στους όψιμους παγετούς και στην ξηρασία. 'Εχει κόμη στενή μέχρι κωνικόμορφη, φλοιό πράσινο γυαλιστερό και ριζικό σύστημα πασσαλώδες ή καρδιόριζο.
Είναι δένδρο που βρίσκουμε σε παραποτάμια και ελώδη εδάφη σε όλη την Ελλάδα.
Τα φύλλα είναι κατ' εναλλαγή, αντίστροφα ωοειδή με κορυφή αμβλεία, βάση συνήθως σφηνοειδή, γυμνά με αδρή και διπλή οδόντωση.
Τα άνθη είναι μακρυπόδισκος ίουλος και τα αρσενικά εμφανίζονται από το Φθινόπωρο.
Ο καρπός είναι μικρός κωνίσκος, πράσινος και κολλώδης αρχικά και καστανωπός και ξυλώδης όταν ωριμάζει. Τα σπέρματα είναι κάρυα, επίπεδα κυκλικά ή πενταγωνικά με πράσινες κυκλικές και έμμισχες κοτυληδόνες.
