Είναι ψηλό δένδρο (30-35μ.) με κόμη στρογγυλά θολωτή, κορμό ισχυρό με ξηρόφλοιο λεπτό, που απολεπίζεται σε λεπτά φύλλα όπως και του πλατάνου. Είναι ημισκιόφυτο είδος ευαίσθητο σε όψιμους παγετούς και απαιτεί βαθιά, γόνιμα, νωπά και χαλαρά εδάφη.
Εξαπλώνεται στη Ν. και Κ. Ευρώπη και τον Καύκασο. Εμφανίζεται σποραδικά στην Ελλάδα σε υγρές κυρίως θέσεις, ρεματιές και όχθες σε δάση της θεσσαλίας, Ηπείρου, Μακεδονίας και Θράκης.
'Εχει φύλλα πεντάλοβα, μακρόμισχα, (ο μίσχος περιέχει γαλακτώδη χυμό), με καρδιοειδή βάση και λοβούς οξυκόρυφους οξύκολπους και αδρά πριονωτούς.
Τα άνθη είναι κρεμάμενοι ποδοσκοφόροι βότρεις.
Ο καρπός κάρυα περυγιοφόρα (δισαμάριο) με οξεία γωνία πτερυγίων και γλωσ-σοειδείς κοτυληδόνες.
Παρουσιάζει δασοπονικό ενδιαφέρον τόσο για το πολύτιμο ξύλο, την εδαφοβελτιωτικότητα και την παραβλαστητικότητα του, όσο και για τον αντιπυρικό και καλλωπιστικό χαρακτήρα. Το ξύλο του είναι λευκό με ωραία σχεδίαση και χρησιμοποιείται κυρίως στην επιπλοποιϊα, ξυλογλυπτική και για μουσικά όργανα.