Στα αγγειόσπερμα υπάγονται πολλά είδη ποών, θάμνων και δένδρων, που συνολικά αποτελούν το μεγαλύτερο τμήμα του φυτικού βασιλείου.

Στα αγγειόσπερμα τα καρπόφυλλα στο θηλυκό άνθος  σχηματίζουν ένα κλειστό χώρο, τον ύπερο ή ωοθήκη, στον οποίο αναπτύσσονται οι σπερματοβλάστες.  Για την γονιμοποίηση του ωοκυττάρου που βρίσκεται μέσα στους σπερμοβλάστες ο γυρεόκοκκος φτάνει στο άκρο της ωοθήκης, το στίγμα (η ωοθήκη παραμένει και μετά τη γονιμοποίηση και περικλείει τα σπέρματα γι' αυτό και τα είδη ονομάζονται αγγειόσπερμα) και στη συνέχεια με εκβλάστηση του γυρεοσωλήνα γίνεται η γονιμοποίηση.

Στα αγγειόσπερμα παρατηρείται το φαινόμενο της διπλής γονιμοποίησης δηλαδή γονιμοποίηση του ωοκυττάρου από τον ένα σπερματικό πυρήνα και το σχηματισμό εμβρύου και γονιμοποίηση του πυρήνα του εμβρυόσακκου και το σχηματισμό δευτερογενούς ενδοσπερμίου.

Είναι αρρενοθήλεα ή μονογενή, μόνοικα ή δίοικα είδη και τα άνθη τους που έχουν χαρακτηριστικό περιάνθιο και σπονδυλωτή διάρθρωση.

Τα αγωγά στοιχεία τους είναι αγγεία και ηθμοσωλήνες με συνοδά κύτταρα.

Τα αγγειόσπερμα διακρίνονται σε δύο μεγάλες ομάδες (κλασεις). Τα μονοκοτυλήδονα και τα δικοτυλήδονα. Η διάκριση γίνεται κυρίως βάσει του αριθμού των κοτυληδόνων του εμβρύου.

Τα μονοκοτυλήδονα είναι συνήθως ποώδη φυτά και σπάνια δενδρώδη (π.χ. φοινικόδενδρα, μπανανόδενδρα). Τα φύλλα τους που είναι απλά λειόχειλα, γραμμοειδή ή ελλειψοειδή έχουν κατά κανόνα παράλληλη νεύρωση. Η ρίζα τους είναι θυσσανώδης και δεν παρουσιάζουν δευτερογενή κατά πάχος αύξηση. Τα άνθη τους έχουν συνήθως τριμερή ή πολλαπλάσια του τρία διάρθρωση.

Τα δικοτυλήδονα είναι δενδρώδη, θαμνώδη ή ποώδη είδη με φύλλα ποικιλόμορφα και δικτυωτή νεύρωση. Έχουν κύρια ρίζα και πολλές δευτερεύουσες με έντονη διακλάδωση. Τα άνθη τους έχουν συνήθως πενταμερή ή τετραμερή διάρθρωση και τέλος στα δικοτυλήδονα έχουμε δευτερογενή κατά πάχος αύξηση.