Πεύκη χαλέπια (πεύκο, πεύκη)

Είναι είδος ξηροθερμόβιο, λιτοδίαιτο, προσαρμοστικό, φωτόφιλο περισσότερο απ' όλα τ' άλλα πεύκα, εκτός της κουκουναριάς και ευδοκιμεί σε διάφορους τύπους εδάφους. 'Ετσι προτιμά περισσότερο τα βαθιά πλούσια αλκαλικά μέχρι ουδέτερα εδάφη και λιγότερο τα βαθιά άγονα, ενώ αποφεύγει τα συνεκτικά αργιλλώδη και συναντά προβλήματα καλής ανάπτυξης στα αβαθή εδάφη.

Η χαλέπια πευκή είναι δένδρο με ύψος 10-30μ. και διάμετρο περίπου 1 μέτρο, με κόμη πλατιά, ακανόνιστη, συνήθως αραιά και με κορμό κακόμορφο, στρεβλό, με λοξά κλαδιά σε ακανόνιστη διάταξη.  Η χαλέπια πεύκη ζεί μέχρι 200 περίπου χρόνια και είναι ταχυαυξής στην νεαρή ηλικία περισσότερο από την τραχεία πεύκη.

Είναι το κατ' εξοχήν πεύκο των θερμότερων περιοχών της Ελλάδας συναντώμενο στην Πελοπόννησο, στην Στερεά Ελλάδα, στην 'Ηπειρο, στα Επτάνησα, στην Εύβοια, στη Χαλκιδική, στα νησιά του Αιγαίου κλπ.

Τα φύλλα της χαλέπιας πεύκης είναι βελονοειδή (βελόνες) μονήρεις τον πρώτο χρόνο και στη συνέχεια, ανά δύο στα βραχυκλάδια και σε σπειροειδή διάταξη. Είναι ίσιες, λεπτές, γυαλιστερές, ανοιχτοπράσινες, με οδόντωση στις παρυφές που δεν γίνεται αισθητή με την αφή, και με μήκος 8-12cm. Ζουν δυο χρόνια γιαυτό και η κόμη φαίνεται σχετικά αραιή.

Είναι μόνοικο είδος με άνθη μονογενή που ανθίζουν Μάρτιο με Απρίλιο. Τα αρσενικά άνθη σχηματίζουν κιτρινωπούς ιούλους και τα θηλυκά ανοιχτοκόκκινους ποδισκοφόρους κωνίσκους, όρθιους στην αρχή και σχεδόν κρεμάμενους μετά την επικονίαση.

Ο καρπός είναι κώνος. Οι κώνοι είναι ωοειδείς, οξύληκτοι, ίσιοι μέχρι κυρτοί μεμονωμένοι ή ανά δύο, με κυρτό ποδίσκο. Ωριμάζουν την τρίτη από την άνθηση άνοιξη και τα σπέρματα πέφτουν από τον Μάϊο μέχρι τον Νοέμβριο, ενώ οι κώνοι παραμένουν συνήθως στα δένδρα ,ενώ άλλοι δεν ανοίγουν για την απελευθέρωση των σπερμάτων και παραμένουν κλειστοί για ένα δύο ή περισσότερα χρόνια.

Ο πολλαπλασιασμός γίνεται με σπέρματα.  Τα σπέρματα είναι μικρά και μεταφέρονται λόγω του πτερυγίου από τον αέρα. 'Εχουν μεγάλη φυτρωτικότητα περίπου 90-95% που διαρκεί 4-6 χρόνια.

Το είδος της χαλέπιας πεύκης εκμεταλλεύεται κυρίως για το ρετσίνι, το ξύλο και το φλοιό του λόγω ύπαρξης ταννίνης.

Το ξύλο είναι με καστανό εγκάρδιο και λευκοκίτρινο σομφό, μέτρια σκληρό και μέτρια βαρύ, με μεγάλη διάρκεια λόγω του ότι περιέχει ρετσίνι και είναι κατάλληλο για ναυπηγικές κατασκευές, στρωτήρες σιδηροδρόμων, στοές μεταλλείων κλπ.

Τέλος είναι είδος που μπορεί να αναγεννηθεί μετά από πυρκαϊά εφόσον ένας μεγάλος αριθμός σπερμάτων απελευθερώνεται μετά από την πυρκαϊά ή αφού δεν κάηκε μπορεί χωρίς ανταγωνισμό της παρεδαφιαίας βλάστησης να φυτρώσει.

• 
• 
• 
• 
•