Ελάτη λευκή

Πήρε το όνομα λευκή ελάτη από το λευκωπό χρώμα του φλοιού της και κτενοειδής από τη δίσσειρη διάταξη φύλλων (βελονών) της στα πλευρικά και σκιαζόμενα κλαδιά της. Είναι είδος ψυχρόβιο, σκιανθεκτικό με ιδιαίτερες ανάγκες σε βαθύ, χαλαρό, γόνιμο, υγρο έδαφος και σε μεγάλη υγρασία αέρα.

Είναι δένδρο αειθαλές, αρκετά ψηλό (30-50μ.) ευθύκορμο με κόμη κωνική στην αρχή και στη συνέχεια πυραμιδοειδή, με κορμό κυλινδρόμορφο, κατακόρυφο που σπάνια διχάζεται και φλοιό αρχικά γυαλιστερό, καστανωπό και αργότερα λευκωπό με ξηρόφλοιο που σχίζεται. Γενικά είναι είδος όμοιο με την Κεφαλληνιακή ελάτη. Τα κλαδιά του πρώτου χρόνου έχουν χρώμα καστανοσταχτί και σκεπάζονται από καστανωπά τριχίδια.

Σχηματίζει μικτές συστάδες μαζί με άλλα ψυχρόβια κωνοφόρα και πλατύφυλλα είδη στα βόρεια σύνορά μας που είναι και τα νοτιότερα της εξάπλωσής της στη Βαλκανική χερσόνησο. Δάση ακόμη σχηματίζει στην Κεντρική Ευρώπη και αλλού.

Τα φύλλα της λευκής ελάτης είναι βελόνες μικρές μήκους 15-30 χιλιοστά περίπου, ακρόκοιλες, γυαλιστερές, με αβαθή αυλάκωση στο πάνω μέρος και αντίστοιχη προεξοχή (τρόπιδα) στο κάτω μέρος, κατά μήκος της οποίας διακρίνονται δύο λευκές γραμμές και ζούν 8-11 χρόνια. Η διάταξή τους είναι όπως είπαμε δίσειρη στα πλευρικά και σκιαζόμενα κλαδιά (σαν κτένες) και στα κλαδιά της κορυφής σπειροειδής.

Είναι μόνοικο φυτό με μονογενή άνθη. Τα άνθη εμφανίζονται τον Απρίλιο με Μαϊο, τα αρσενικά κατά κίτρινους ιούλους και τα θηλυκά κατά ανοιχτοπράσινους κωνίσκους.

Ο καρπός είναι κώνος κυλινδρικός με κορυφή πλατειά κωνική χωρίς ρετσίνι, ελαφρά ίσως μικρότερος της Κεφαλληνιακής. Ωριμάζει τον Σεπτέμβριο-Οκτώβριο του ίδιου με την άνθηση χρόνου. Τα σπέρματα είναι τριγωνικά με καστανοκόκκινο πτερύγιο και με 4-8 ,συνήθως 5 κοτυληδόνες.

Τα νεαρά άτομα είναι ευαίσθητα στους όψιμους παγετούς. Στα πρώτα 15 χρόνια είναι ιδιαίτερα βραδυαυξές είδος. Τα γνωρίσματα, οι χρήσεις του ξύλου και η εν γένει χρησιμότητα της λευκής ελάτης δεν απέχουν από εκείνες της Κεφαλληνιακής ελάτης.

• 
• 
•