'Εχει στρογγυλή και πλατιά κόμη, με χονδρά, λοξά προς τα πάνω κλαδιά, σταχτωπό φλοιό, ισχυρό ριζικό σύστημα, μεγάλη πρεμνοβλαστική ικανότητα και κλαδίσκους ευλύγιστους και χνουδωτούς. Διακρίνεται για την ταχυαυξότητα, το καλής ποιότητος ξύλο του (όμοιο με της φτελιάς και του φράξου) και από τον κορμό του μπορεί να παραχθεί αλκοόλη.
Είναι είδος που συναντάμε σποραδικά σχεδόν σ' όλη την χώρα (ιδιαίτερα στα όρια αγροκτημάτων, παρόδια βλάστηση, φράκτες κλπ.) σε χαμηλό υψόμετρο, θερμόβιο με εξαιρετική αντοχή στην ξηρασία και ζέστη, προσαρ-μοστικό, προτιμά τα βαθιά γόνιμα σχεδόν υγρά εδάφη.
Τα φύλλα είναι βραχύμισχα, ωοειδώς λογχοειδή με σφηνοειδή ασύμμετρη βάση, κορυφή έντονα αποξυσμένη, παρυφές πυκνά πριονωτές και κάτω επιφάνεια με πυκνό χνούδι.
Τα άνθη είναι αρρενοθήλεα ή λόγω ατροφίας, μονογενή, εξαιρετικά μακρυπόδισκα.
Ο καρπός είναι μακρυπόδισκη και καστανόμαυρη δρύπη σφαιρική, σαρκώδης, εύγεστη με σπέρμα στρογγυλό λιθώδες με διχτυόμορφα βαθουλώματα και δακτυλιόμορφες παρυφές.