Είναι δένδρο με ύψος 10-15μ. δίοικο με κόμη σφαιρική και κλαδιά που αποκλίνουν από τον κορμό. Σε νεαρή ηλικία ο φλοιός είναι λείος σταχτοκίτρινος. Αργότερα σχηματίζει πολύ χονδρό ξηρόφλοιο με μακριές κατά μήκος σχισμές. Παρουσιάζει έντονη παραβλαστικότητα. Επίσης σε πολλές περιπτώσεις σχηματίζει υβρίδια με την S. alba (με την οποία παρουσιάζει πολλές ομοιότητες) αλλά και με άλλες ιτιές.
Στην Ελλάδα το συναντάμε σχεδόν παντού στις όχθες των ποταμών και ρυακιών.
Τα φύλλα της είναι κατ' εναλλαγήν, επιμήκη, λογχοειδή, έντονα οξυκόρυφα με παρυφές οδοντωτές και μονούς λευκούς αδένες. Το μεγαλύτερο πλάτος των φύλλων παρουσιάζεται στο κάτω μισό. Τα νεαρά φύλλα φέρουν πλευρικά τρίχες, ενώ αργότερα μένουν τελείως γυμνά.
Τα άνθη σε όρθιους κυλινδρικούς ιούλους παχύτερους και σκληρότερους από την S. alba .
Ο καρπός είναι κάψα.
Οι κλάδοι σπάζουν πολύ εύκολα στους συνδέσμους (για το λόγο αυτό πήρε και το συγκεκριμένο όνομα).
Είναι δένδρο με ύψος 10-15μ. δίοικο με κόμη σφαιρική και κλαδιά που αποκλίνουν από τον κορμό. Σε νεαρή ηλικία ο φλοιός είναι λείος σταχτοκίτρινος. Αργότερα σχηματίζει πολύ χονδρό ξηρόφλοιο με μακριές κατά μήκος σχισμές. Παρουσιάζει έντονη παραβλαστικότητα. Επίσης σε πολλές περιπτώσεις σχηματίζει υβρίδια με την S. alba (με την οποία παρουσιάζει πολλές ομοιότητες) αλλά και με άλλες ιτιές.
Στην Ελλάδα το συναντάμε σχεδόν παντού στις όχθες των ποταμών και ρυακιών.
Τα φύλλα της είναι κατ' εναλλαγήν, επιμήκη, λογχοειδή, έντονα οξυκόρυφα με παρυφές οδοντωτές και μονούς λευκούς αδένες. Το μεγαλύτερο πλάτος των φύλλων παρουσιάζεται στο κάτω μισό. Τα νεαρά φύλλα φέρουν πλευρικά τρίχες, ενώ αργότερα μένουν τελείως γυμνά.
Τα άνθη σε όρθιους κυλινδρικούς ιούλους παχύτερους και σκληρότερους από την S. alba .
Ο καρπός είναι κάψα.
