Το υποάθροισμα αυτό περιλαμβάνει δένδρα και θάμνους με φύλλα, κατά κανόνα, εκλεπτυσμένα (βελονοειδή ή λεπιοειδή ή πτεροσχιδή) και πολυετή που φέρουν απλές ή διακλαδιζόμενες ηθμαγγειώδεις δεσμίδες.

Έχουν δευτερογενή κατά πάχος αύξηση και ως αγωγά φέρουν στο ξύλο μόνο τραχείδες με μεγάλα αλωφόρα βοθρία.

Τα άνθη είναι κατά κανόνα μονογενή, δεν έχουν περιάνθιο και είναι είδη συνήθως μόνοικα. Τα αρσενικά άνθη φέρουν πολυάριθμους στήμονες που αποτελούνται από το νήμα και τους ανθήρες. Κάθε ανθήρας έχει δύο θήκες και κάθε θήκη δύο γυρεόσσακους όπου και παράγονται τα κύτταρα της γύρης. Οι γυρεόκκοκοι μεταφέρονται συνήθως, με τον αέρα ή τα έντομα.

Τα αρσενικά έχουν την μορφή ιούλων και εμφανίζονται συνήθως στα κατώτερα κλαδιά του ατόμου και συγκροτούνται από έναν άξονα και πολυάριθμους στήμονες σε σπειροειδή, ή σταυρωτή και αντίθετη διάταξη. Τα θηλυκά άνθη έχουν διάφορες μορφές , συνήθως όμως ιούλου ή κώνου, εμφανίζονται στα ανώτερα κλαδιά του ατόμου.

Μετά την γονιμοποίηση και τον σχηματισμό του εμβρύου ολόκληρο το θηλυκό άνθος ή η ταξιανθία μετατρέπεται σε καρπούς τους γνωστούς κώνους. Είναι όμοιοι με την ταξιανθία από την οποία προήλθαν. Οι κώνοι αποτελούνται από έναν άξονα περί τον οποίο βρίσκονται τα ξυλώδη λέπια και ανάμεσά τους τα σπέρματα. Τα ξυλώδη λέπια είναι τα αποξυλωμένα λεπιοειδή καρπόφυλλα της ταξιανθίας, που μπορεί σε ορισμένα είδη να είναι σαρκώδη και οι καρποί να μην είναι κώνοι αλλά δρυπόμορφοι και ραγόμορφοι.